Συνανάγνωση: "Εργοστάσιο Εφιαλτών" του Thomas Ligotti

[Ινσμούθιος]

Σκέφτομαι εδώ και αρκετό καιρό να προτείνω μια συνανάγνωση βιβλίου με διηγήματα τρόμου, που είναι πολύ αγαπημένο μου είδος (και ελπίζω αρκετών ακόμη μελών), κάτι που από μόνο του είναι μια ιδιαίτερη δοκιμασία.
Αυτή γίνεται απείρως πιο ιδιαίτερη, όταν μιλάμε για το Εργοστάσιο Εφιαλτών του Τόμας Λιγκότι. Απομονωμένος και μυστηριώδης, χαίρει απεριόριστης εκτίμησης ανάμεσα στους σύγχρονους συγγραφείς τους είδους. Οι ιστορίες αγωνιώδεις και ονειρικές, η γραφή του δαιδαλώδης, σχεδόν παραισθητική, ίσως ο συγγραφέας που μου θυμιζει περισσότερο από κάθε άλλον, τον Έντγκαρ Άλλαν Πόε.
Προσκαλώ λοιπόν κάθε πιστό....)
Ας δουμε πως θα πάει από συμμετοχές για περίπου ένα μήνα, και επανέρχομαι για τις τεχνικές λεπτομέρειες, ώστε να ξεκινήσουμε μέσα Νοέμβρη...


-----------------------------------------------------------------------------------------------------

Καλησπέρα σε όλους, η ομάδα πλέον έχει ως εξής:

Άτοπο
Έλλη Μ.
Ίζι
Ινσμούθιος
Ιπποπόταμος ( ; )
Καλοκαίρι
Μεταλλαγμένη
Νικόλας Δε Κιντ
Νίκος Σαμ
Παράδοξος
Πωλίνα
Φθινόπωρο
Φλέγρα
Χανκ Μουντυ ( ; )
Χήθκλιφ

Και το χρονοδιάγραμμα:

Κυρ 20/11 - Σαβ 26/11
- To "Παιχνίδι"
- Les Fleurs
- Το Όνειρο μιας κούκλας
- Το άσυλο του δόκτορος Λόκριαν
- Η σέκτα του άνοου
- Η μεγαλύτερη γιορτή των μασκών
- Βαστάριεν

Κυρ 27/11 - Σαβ 3/12
- Η μικρή διάλεξη του καθηγητή Κανένα περί υπερφυσικού τρόμου
- Σημειώσεις για τη συγγραφή τρόμου: Μια ιστορία
- Άνθη της Αβύσσου
- Νεδεσκέριαλ
- Οι μυστικιστές του Μίλενμπεργκ
- Τα κουκούλια
- Η βιβλιοθήκη του Βυζαντίου

Κυρ 4/12 - Σαβ 10/12
- Ο ίσκιος στον πυθμένα του κόσμου
- Η Μέδουσα
- Τσαλάλ
- Η φωνή στα οστά
- Τέατρο Γκροτέσκο
- Σεβερίνι
- Ο Κόκκινος Πύργος

Εύχομαι να είναι μια συναρπαστική και γόνιμη συνανάγνωση!

 

[Μεταλλαγμένη]

Τι μας κάνεις βρε Ινσμούθιε!

Με μια γρήγορη αναζητηση που έκανα στον ιστό δεν μπορώ να το βρω ηλεκτρονικά

Θα μου άρεσε να το βρω στα αγγλικά πάντως γιατί διάβασα ότι η ελληνική έκδοση δεν περιέχει όλες τις ιστορίες.

 

[Ίζι]

Θα το διάβαζα πολύ ευχαρίστως, αλλά είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί. Ειλικρινά, δεν νομίζω ότι προσφέρεται για συνανάγνωση

 

[Ινσμούθιος]

Μεταλλαγμένη, όντως δεν περιέχει όλες τις ιστορίες, αλλά έχει ενδιαφέρον ότι η επιλογή έχει γίνει από τον ίδιο τον Λιγκότι μαζί με τον Β.Μπαμπούρη των εκδόσεων ΟΞΥ..

 

[Χήθκλιφ]

Το αίνιγμα που λέγεται «Λιγκότι»... Η στρυφνή και αγχώδης γραφή του (τα επίθετα παραισθητική και δαιδαλώδης που χρησιμοποίησε ο Ινσμούθιος δεν θα μπορούσαν να είναι πιο εύστοχα) μου φάνηκε αφ' ενός ό,τι πιο κοντινό στον Πόε και παράλληλα κάτι εντελώς ξεχωριστό και ασύγκριτο...με αποτέλεσμα «Το εργοστάσιο εφιαλτών» να βρίσκεται στην κορυφή των πιο παράξενων και απόκοσμων βιβλίων που έχω διαβάσει. Μολονότι λοιπόν το διάβασα, για ένα τέτοιο βιβλίο μια φορά όχι απλώς δεν αρκεί, αλλά σε αφήνει τόσο αποσβολωμένο που τι να αναλύσεις και πώς να εμβαθύνεις... μένεις μόνο με ένα μούδιασμα στον εγκέφαλο. Εννοείται λοιπόν ότι θα συμμετάσχω και πιστεύω ότι αν μαζευτούμε αρκετά άτομα, θα είναι μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και ασυνήθιστη συνανάγνωση! Έχουμε αρκετό καιρό μέχρι τα μέσα Νοέμβρη...

 

[Φθινόπωρο]

Μου φαίνεται πως για το συγκεκριμένο ψήνομαι!

 

[Χήθκλιφ]

Πολύ χαίρομαι Φθινόπωρο - θα έχουν μεγάλο ενδιαφέρον τα σχόλια σου! (και αυτό είναι ένα από εκείνα τα διαμάντια που λέγαμε ότι δεν πρέπει να χάσεις...)

 

[Πωλίνα]

Θα με ενδιεφερε μια συναναγνωση τρομου!

 

[Ινσμούθιος]

Ωραία... μαζευόμαστε ήδη βλέπω.. χαίρομαι..

 

[Μεταλλαγμένη]

Θα μπορούσες Ινσμούθιε να αναφέρεις ποιες ιστορίες περιλαμβάνονται στην ελληνική έκδοση?

 

[Ινσμούθιος]

Λοιπόν, τα περιεχόμενα της ελληνικής έκδοσης είναι:

Από τη συλλογή Songs of a Dead Dreamer
- To "Παιχνίδι"
- Les Fleurs
- Το Όνειρο μιας κούκλας
- Το άσυλο του δόκτορος Λόκριαν
- Η σέκτα του άνοου
- Η μεγαλύτερη γιορτή των μασκών
- Βαστάριεν
- Η μικρή διάλεξη του καθηγητή Κανένα περί υπερφυσικού τρόμου
- Σημειώσεις για τη συγγραφή τρόμου: Μια ιστορία

Από τη συλλογή Grimscribe
- Άνθη της Αβύσσου
- Νεδεσκέριαλ
- Οι μυστικιστές του Μίλενμπεργκ
- Τα κουκούλια
- Η βιβλιοθήκη του Βυζαντίου
- Ο ίσκιος στον πυθμένα του κόσμου

Από τη συλλογή Noctuary
- Η Μέδουσα
- Τσαλάλ
- Η φωνή στα οστά

Από τη συλλογή Teatro Grottesco and Other Tales
- Τέατρο Γκροτέσκο
- Σεβερίνι
- Ο Κόκκινος Πύργος

 

[Καστάλια]

Σας ενημερώνω ότι έχω ανακοινώσει τη συνανάγνωση αυτή στα social media της Λέσχης, fb και goodreads δηλαδή, ετοιμαστείτε, λοιπόν, για την μαζική προσέλευση συναναγνωστών!

 

[Παράδοξος]

Αν κάποιος το έχει πετύχει πουθενά στα ελληνικά ή στα γαλλικά ενδιαφέρομαι να συμμετάσχω κι εγώ, παρότι για να είμαι ειλικρινής ένα διήγημα που διάβασα χθες βράδυ ήταν ακαταλαβίστικο.

 

[Χήθκλιφ]

Εν τω μεταξύ τώρα που ξαναβλέπω τους τίτλους - ευχαριστούμε Ινσμούθιε! - μου φαίνονται και από μόνοι τους τόσο θελκτικοί! (αυτός ο Κόκκινος Πύργος με είχε αφήσει κάτι περισσότερο από άναυδη... - εννοείται πως το λάτρεψα). Αδημονώ πραγματικά να τα ξαναδιαβάσω και να μοιραστούμε όλοι εντυπώσεις...

 

[Παράδοξος]

Ναι το μάτι του λύγκα. Επειδή δεν έχω ξαναδιαβάσει το συγγραφέα ίσως, δεν έβγαλα άκρη.

 

[Ίζι]

Να ρωτήσω, όταν λέτε ότι είναι ακαταλαβίστικα εννοείτε ότι έχουν σουρεαλιστικό/ονειρικό ύφος; Ή ότι, πραγματικά, δεν βγαίνει άκρη;

 

[Παράδοξος]

Το ''μάτι του λύγκα'' αναφέρεται στην επίσκεψη κάποιου απ' ό,τι καταλαβαίνω σ' ένα ζοφερό οίκο s/m κι ο οποίος έχει μια διττή φύση σα να είναι ο Φάουστ κι ο Διάβολος ταυτόχρονα. Και κάπου εκεί χάθηκα κανονικά.

 

[Ίζι]

Ακούγεται ενδιαφέρον πάντως! Θα το δούμε στη συνανάγνωση

 

[Ινσμούθιος]

Παραθέτω ένα μικρό δείγμα γραφής...



Πρέπει τα λόγια μου στον άνεμο να ψιθυρίσω, ξέροντας πως θα φτάσουν κάπως ως εσάς που μου αναθέσατε να έρθω εδώ. Σαν την σαπρή οσμή με το που φτάνει το φθινόπωρο, ας φτάσει και η κακοτυχία αυτή ως τα αυτιά σας, καλοί μου άνθρωποι. Γιατί, το πού θα πήγαινα το αποφασίσατε εσείς, εσείς ήσασταν που θέλατε να έρθω εδώ, σ'αυτόν. Κι εγώ συμφώνησα, γιατί ήταν ο φόβος που γέμιζε τις φωνές σας και ρυτίδωνε τις μορφές σας πολύ μεγαλύτερος απ'όσο μπορούσαν ποτέ τα λόγια σας να φανερώσουν. Φοβόμουν το φόβο που νιώθατε γι'αυτόν: γι'αυτόν που το όνομά του δεν το ξέραμε, αυτόν που βλέπαμε, αλλά ποτέ δε μας μιλούσε, αυτόν που ζούσε πέρα μακριά από την πόλη, στο ρημαγμένο σπίτι που χρόνια πριν μέσα του έζησε και πέθανε η οικογένεια Βαν Λίβεν.
Εγώ επιλέχτηκα να ρίξω φως στα μυστικά του, να βρω τι σόι μοχθηρία ή αδιαφορία για την πόλη μας ήταν αυτή που έτρεφε στα σωθικά του...

Από το Άνθη της Αβύσσου


----


Το αλλόκοτο είναι για τη μοναχική ψυχή. Χάνεται τη στιγμή που εμφανίζεται το πλήθος και παραμένει μες τις κενές εκτάσεις του ονείρου, ένα άπειρα απομονωμένο μέρος που περιμένει τη δική σας άφιξη, και τη δική μου. Ασυνήθιστη χαρά, ασυνήθιστος πόνος - οι τρομεροί πόλοι του κόσμου που απειλεί και ξεπερνά αυτόν εδώ. Είναι μια κόλαση θαυμάτων που προς το μέρος της περιπλανιέται κάποιος δίχως να το ξέρει. Κι η πύλη της, στην περίπτωση μου, ήταν μια παλιά πόλη - που η υποταγή της στο φανταστικό, στο ονειρικό εμφύσησε μια ιερή μανία στην ψυχή μου πολύ προτού έρθει το σώμα μου να να κατοικήσει σε τούτο το μέρος που δεν έχει όμοιό του...

Από το Η Σέκτα του Άνοου


----


Το δυσοίωνο, το τρομερό ποτέ δεν εξαπατούν: μας αφήνουν πάντα σε μια κατάσταση φώτισης. Και μονάχα αυτή η συνθήκη τρομακτικής ενόρασης μας επιτρέπει την πλήρη κατανόηση του κόσμου, των πάντων, όπως η πεισιθάνατη μελαγχολία μας εξασφαλίζει την πλήρη κυριαρχία του εαυτού μας.
Από τον τρόμο μπορούμε να κρυφτούμε μονάχα στην καρδιά του τρόμου.
Θα μπορούσα να είμαι τόσο μοναδικός ανάμεσα σε όσους ονειρεύονται, που να έχω ερωτοτροπήσει εγώ με τη Μέδουσα - την πρώτη και αρχαιότερη σύντροφό μου - όταν κανένας άλλος δεν το κατόρθωσε; Θα την κατάφερνα άραγε να ανταποκριθεί με τούτες τις γλυκές κουβέντες;

Από το Η Μέδουσα


----


Το πρώτο πράγμα που έμαθα είναι πως κανείς δεν προσμένει την άφιξη του Τεάτρο. Κανείς δε θα έλεγε, ούτε θα σκεφτόταν καν: «Το Τεάτρο δεν έχει έρθει ποτέ στην πόλη μας - μου φαίνεται πως επίκειται μια επίσκεψη», ή πιθανόν: «Μην εκπλαγείτε αν εμφανιστεί το Ξέρετε-ποιο. Πάνε χρόνια από την τελευταία φορά». Κι αν ακόμα η πόλη όπου ζει κάποιος είναι ακριβώς το μέρος που προτιμάται από το Τεάτρο, είναι τελείως αβάσιμο να προβλέψει την εμφάνισή του. Δε δίνονται προειδοποιήσεις, δεν ανακοινώνεται με φανφάρες πως αρχίζει ή πως σύντομα θα αρχίσει μια σεζόν του Τεάτρο. Αν όμως μια πόλη έχει αυτό που μερικές φορές αποκαλείται «καλλιτεχνικός υπόκοσμος» και αν κάποιος είναι σε στενή επαφή με τούτο τον κύκλο των καλλιτεχνών, οι πιθανότητες είναι ευνοϊκές να συγκαταλέγεται σ' εκείνους που ανακαλύπτουν πως η σεζόν του Τεάτρο έχει ήδη αρχίσει. Αυτό είναι το περισσότερο που μπορεί να προσδοκά κάποιος.

Από το Teatro Grottesco

 

[Άτοπο]

Θέλω να δηλώσω συμμετοχή κι εγώ, παρακαλώ
(Κι ας μη γνωρίζω τί ακριβώς είναι η συνανάγνωση Θα είναι η πρώτη μου.)